Τα θερμά μας συλλυπητήρια στους αγαπημένους και τους φίλους του Μηνά Χατζησάββα.
Ένας θάνατος είναι πάντα μία απώλεια, ένα κενό στην καρδιά των ανθρώπων, ένας δυνατός πόνος για αυτά που βίαια ξεριζώθηκαν από την καρδιά μας, ένα σιωπηλό προσκλητήριο στη μοναξιά της απουσίας των αγαπημένων μας.
Ένα μεγάλο εύγε στον σύντροφο του Μηνά, Κώστας Φαλελάκη, τόσο για το σθένος που επέδειξε, διαχειριζόμενος τις λεπτομέρειες του θανάτου του Μηνά, μόνος μπροστά στο τέρας που λέγεται ελληνικό κράτος, όσο και για τον τρόπο και το ήθος, με το οποίο αξιοποίησε ένα τόσο θλιβερό γεγονός, προκειμένου να αναδείξει και να προσωποποιήσει με τον πιο αξιοπρεπή τρόπο τα ζητήματα που απασχολούν τόσους ομοφυλόφιλους και τις διακρίσεις που υφίστανται από την ώρα που θα γεννηθούν μέχρι και μετά τον θάνατό τους. Η Πολιτεία συνεχίζει να τιμωρεί το οτιδήποτε το διαφορετικό και χρησιμοποιεί τους διάφορους μπράβους του (βλέπε ακροδεξιούς, θρησκόληπτους, φασίστες, ψηφαλάκια των απαίδευτων), προκειμένου να υποστηρίξει την οποιαδήποτε δήθεν αδράνεια πάνω στην αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως η ανοχή είναι συνενοχή και ο σεβασμός στον άνθρωπο και την αξιοπρέπειά του είναι θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα.
Η ανθρώπινος πόνος τόσων είναι γροθιά στο στομάχι όσων εκτοξεύουν με τόσο μίσος την "χριστιανική τους αγάπη". Οι βιαιότητες σε αυτόν τον πλανήτη συνέβησαν επειδή υπάρχουν αρκετοί που στο όνομα κάποιας ιδεολογίας ανέχονται ή ακόμα χειρότερα επικροτούν τη βία, είτε αυτή είναι σωματική, είτε ψυχολογική, είτε κρατική...όπως και να την χαρακτηρίσει κανείς, η βία είναι ανήθικη και φασιστική εξορισμού.
Ο σύντροφος του Μηνά εκφωνίζει τον επικήδειο λόγο και κάνει τους πάντες να χειροκροτούν...
«Μηνούλη μου... Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ακόμη τι έχει συμβεί. Είναι μία γιορτή αποχαιρετισμού σήμερα και έτσι θέλω να νιώσουμε όλοι. Γνωριστήκαμε με το Μηνά το 1991 και ερωτευτήκαμε όταν μου διάβασε ένα ποίημα της Κικής Δημουλά. Τον Μηνά δεν θα τον θάψουμε, θα τον θυμόμαστε για πάντα. Ήταν απίστευτο, πάντως, αυτό που έζησα στο νοσοκομείο όταν πήγα για να πάρω τη σορό του και αυτό είναι ένα μήνυμα στον πρωθυπουργό για το σύμφωνο συμβίωσης. Ήμουν ο άνθρωπος του τα τελευταία 25 χρόνια και όμως δεν ήταν αυτονόητο ότι μπορούσα να πάρω εγώ τη σορό του. Προσδοκούσε αυτό το γαμημένο σύμφωνο συμβίωσης που δεν έρχεται και αντί για συλλυπητήρια θα έλεγα ότι υπάρχουν και διαφορετικοί άνθρωποι και στην κοινωνία το λέω, που είναι ομοφυλόφιλοι. Δεν το έκρυψε ο Μηνάς ποτέ αυτό. Δεν ντράπηκε ποτέ γι' αυτό. Θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και να πεθαίνουμε με αξιοπρέπεια. Δώστε μας αυτή την δυνατότητα επιτέλους».
Η Κατερίνα Σερέτη γράφει στο newsit....
Βασικό επιχείρημα ορισμένων που δικαιολογούν την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας είναι ότι στα μάτια τους είμαστε φτερούδες, με τη διαρκή εναλλαγή ερωτικών συντρόφων να είναι βασικό μας μέλημα. Επομένως, οι γάμοι και τα σύμφωνα δεν μας χρειάζονται. Όμως, ο Μηνάς Χατζησάββας και ο Κώστας Φαλελάκης τους διαψεύδουν στον μέγιστο βαθμό! Και επειδή στερούνται λογικών επιχειρημάτων, εκτοξεύουν το δηλητήριό τους, δείχνοντας το επίπεδο και την αμορφωσιά τους...
Πρόκειται για το ίδιο άτομο που παίζει κεντρικό ρόλο μέσα στους διάφορους κύκλους της ΝΔ και δεξί χέρι του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά. Να τον χαίρεστε!!!
Ευτυχώς, απάντησε αναλόγως ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης...
Πέρα από το γεγονός ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει ποιους και πόσους ερωτικούς συντρόφους θα έχει, η ανηθικότητα ορισμένων να το παίζουν ηθικοί οικογενειάρχες ετεροφυλόφιλοι, ενώ ταυτοχρόνως αγοράζουν διαμερισματάκια στην ερωμένη με τα λεφτά που κλέβουν από τα Δημόσια Ταμεία και τις μίζες...μας ξεπερνά!!
Ήρθε λοιπόν ο καιρός όλοι οι άνθρωποι που στηρίζουμε τις δημοκρατικές αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα να ορθώσουμε ανάστημα μπροστά στον οχετό του συστήματος και να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!!!! Η ανοχή είναι συνενοχή!!!!
Ένας θάνατος είναι πάντα μία απώλεια, ένα κενό στην καρδιά των ανθρώπων, ένας δυνατός πόνος για αυτά που βίαια ξεριζώθηκαν από την καρδιά μας, ένα σιωπηλό προσκλητήριο στη μοναξιά της απουσίας των αγαπημένων μας.
Ένα μεγάλο εύγε στον σύντροφο του Μηνά, Κώστας Φαλελάκη, τόσο για το σθένος που επέδειξε, διαχειριζόμενος τις λεπτομέρειες του θανάτου του Μηνά, μόνος μπροστά στο τέρας που λέγεται ελληνικό κράτος, όσο και για τον τρόπο και το ήθος, με το οποίο αξιοποίησε ένα τόσο θλιβερό γεγονός, προκειμένου να αναδείξει και να προσωποποιήσει με τον πιο αξιοπρεπή τρόπο τα ζητήματα που απασχολούν τόσους ομοφυλόφιλους και τις διακρίσεις που υφίστανται από την ώρα που θα γεννηθούν μέχρι και μετά τον θάνατό τους. Η Πολιτεία συνεχίζει να τιμωρεί το οτιδήποτε το διαφορετικό και χρησιμοποιεί τους διάφορους μπράβους του (βλέπε ακροδεξιούς, θρησκόληπτους, φασίστες, ψηφαλάκια των απαίδευτων), προκειμένου να υποστηρίξει την οποιαδήποτε δήθεν αδράνεια πάνω στην αποκατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως η ανοχή είναι συνενοχή και ο σεβασμός στον άνθρωπο και την αξιοπρέπειά του είναι θεμελιώδες συνταγματικό δικαίωμα.
Η ανθρώπινος πόνος τόσων είναι γροθιά στο στομάχι όσων εκτοξεύουν με τόσο μίσος την "χριστιανική τους αγάπη". Οι βιαιότητες σε αυτόν τον πλανήτη συνέβησαν επειδή υπάρχουν αρκετοί που στο όνομα κάποιας ιδεολογίας ανέχονται ή ακόμα χειρότερα επικροτούν τη βία, είτε αυτή είναι σωματική, είτε ψυχολογική, είτε κρατική...όπως και να την χαρακτηρίσει κανείς, η βία είναι ανήθικη και φασιστική εξορισμού.
Ο σύντροφος του Μηνά εκφωνίζει τον επικήδειο λόγο και κάνει τους πάντες να χειροκροτούν...
«Μηνούλη μου... Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ακόμη τι έχει συμβεί. Είναι μία γιορτή αποχαιρετισμού σήμερα και έτσι θέλω να νιώσουμε όλοι. Γνωριστήκαμε με το Μηνά το 1991 και ερωτευτήκαμε όταν μου διάβασε ένα ποίημα της Κικής Δημουλά. Τον Μηνά δεν θα τον θάψουμε, θα τον θυμόμαστε για πάντα. Ήταν απίστευτο, πάντως, αυτό που έζησα στο νοσοκομείο όταν πήγα για να πάρω τη σορό του και αυτό είναι ένα μήνυμα στον πρωθυπουργό για το σύμφωνο συμβίωσης. Ήμουν ο άνθρωπος του τα τελευταία 25 χρόνια και όμως δεν ήταν αυτονόητο ότι μπορούσα να πάρω εγώ τη σορό του. Προσδοκούσε αυτό το γαμημένο σύμφωνο συμβίωσης που δεν έρχεται και αντί για συλλυπητήρια θα έλεγα ότι υπάρχουν και διαφορετικοί άνθρωποι και στην κοινωνία το λέω, που είναι ομοφυλόφιλοι. Δεν το έκρυψε ο Μηνάς ποτέ αυτό. Δεν ντράπηκε ποτέ γι' αυτό. Θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια και να πεθαίνουμε με αξιοπρέπεια. Δώστε μας αυτή την δυνατότητα επιτέλους».
Η Κατερίνα Σερέτη γράφει στο newsit....
"Ο Κώστας Φαλελάκης, δεν είχε το δικαίωμα να πάρει ο ίδιος την σορό του ανθρώπου του και να αποφασίσει πως θα γίνει η κηδεία του. Έπρεπε να πάρει χαρτιά και βεβαιώσεις από γιατρούς και αστυνομία. Ο άνθρωπος αυτός που έχει μοιραστεί σχεδόν την μισή ζωή του με τον Μηνά Χατζησάββα δεν έχει το δικαίωμα στα προσωπικά αντικείμενα ή ακόμα και την περιουσία, αν υπάρχει του ανθρώπου του. Του άντρα του!
Η ελληνική κοινωνία δεν αγαπάει αυτό που ονομάζει διαφορετικό. Το μισεί σε πολλές περιπτώσεις. Κι έστω με την μορφή που έχει παρουσιασθεί, αυτό το "γαμημένο σύμφωνο συμβίωσης" όπως το αποκάλεσε δικαίως ο Κώστας Φαλελάκης δεν έχει ψηφισθεί. Δεν έχει γίνει νόμος.
Άνθρωποι που χτίζουν τις ζωές τους μαζί. Που γερνούν μαζί αλλά τυγχάνει να είναι ομοφυλόφιλοι αντιμετωπίζονται ακόμα ως ειδική κατηγορία στην χώρα μας που κλείνει υποκριτικά τα μάτια και συνήθως κάνει πως δεν υπάρχουν. Εύχομαι κάποια στιγμή να δοθεί το δικαίωμα και στην χώρα μου σε άντρες και γυναίκες να μπορούν να ζούν ελεύθερα, να αγαπιούνται ελεύθερα και να έχουν όλα τα δικαιώματα που έχουν αυτοί που κάποιοι ονομάζουν "κανονικούς". Που θα καταλάβουμε ότι η σεξουαλική προτίμηση είναι δικαίωμα. Πρέπει σήμερα όλοι οι σκεπτόμενοι πολίτες της χώρας μας να πουν ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Μηνά Χατζησάββα και στον σύντροφο της ζωής του Κώστα Φαλελάκη."
Βασικό επιχείρημα ορισμένων που δικαιολογούν την καταπάτηση των δικαιωμάτων μας είναι ότι στα μάτια τους είμαστε φτερούδες, με τη διαρκή εναλλαγή ερωτικών συντρόφων να είναι βασικό μας μέλημα. Επομένως, οι γάμοι και τα σύμφωνα δεν μας χρειάζονται. Όμως, ο Μηνάς Χατζησάββας και ο Κώστας Φαλελάκης τους διαψεύδουν στον μέγιστο βαθμό! Και επειδή στερούνται λογικών επιχειρημάτων, εκτοξεύουν το δηλητήριό τους, δείχνοντας το επίπεδο και την αμορφωσιά τους...
Ευτυχώς, απάντησε αναλόγως ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης...
Πέρα από το γεγονός ότι ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει ποιους και πόσους ερωτικούς συντρόφους θα έχει, η ανηθικότητα ορισμένων να το παίζουν ηθικοί οικογενειάρχες ετεροφυλόφιλοι, ενώ ταυτοχρόνως αγοράζουν διαμερισματάκια στην ερωμένη με τα λεφτά που κλέβουν από τα Δημόσια Ταμεία και τις μίζες...μας ξεπερνά!!
Ήρθε λοιπόν ο καιρός όλοι οι άνθρωποι που στηρίζουμε τις δημοκρατικές αξίες και τα ανθρώπινα δικαιώματα να ορθώσουμε ανάστημα μπροστά στον οχετό του συστήματος και να ΑΠΑΙΤΗΣΟΥΜΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!!!! Η ανοχή είναι συνενοχή!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου