Άρθρο του Λύο Καλοβυρνά στο protagon.gr , μας προσφέρει μία διαφορετική, πιο ορθολογική, ανάλυση των κινήτρων ορισμένων πολιτικών ή κέντρων επιρροής, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την σεξουαλικότητα και τον πανικό που μπορεί να κρύβει ο συγκεκριμένος όρος για τον μέσο αστό, δεδομένου ότι το δημόσιο πρόσωπό του πρέπει να υπακούει σε συγκεκριμένες αρχές και πρότυπα, προκειμένου να τυγχάνει ευρείας αποδοχής, χειραγωγούν τις μάζες, υποχρεώνοντάς τες στο να υιοθετούν συγκεκριμένα κοινωνικά "καλούπια" και κώδικες συμπεριφοράς, πιπιλώντας την καραμέλα της "ηθικής" και του "εκφυλισμού" των κοινωνικών μας θεμελίων, που είναι η οικογένεια.
[...]
Οι φιλελεύθεροι και οι Αριστεροί συνήθως υποβιβάζουν τη σημασία των σεξουαλικών πανικών ως επιπόλαια και παράλογη υστερία, ενώ οι Δεξιοί και οι φασίστες τούς παρουσιάζουν ως δικαιολογημένη συλλογική ηθική αγανάκτηση. Είναι εύκολο να δούμε ποιος βγαίνει νικητής σ’ αυτή την αντιπαράθεση.
