.jpg)
Δυστυχώς, μαθαίνουμε πως μία κοπέλα από τις οροθετικές που είχαν διαπομπευτεί με το νόμο Λοβέρδου πριν τις εκλογές του 2012 (διαβάστε το σχετικό μας άρθρο εδώ) έδωσε τέλος στη ζωή της, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας για το AIDS. Το όνομα της είναι Κατερίνα και συμμετείχε στο πρόγραμμα του ΟΚΑΝΑ.
Η ημέρα συμβολική...ποικίλες δραστηριότητες, δημοσιεύματα, αφιερώματα, διαμαρτυρίες, ενημερώσεις και συνεντεύξεις για τον ιό του HIV...όμως η Κατερίνα δεν μπορεί να δει αυτή την κινητοποίηση, το ενδιαφέρον, τη συμμετοχή, τη θέληση για αλλαγή πορείας, για άρση του στίγματος και της περιθωριοποίησης....Στο άκουσμα του θανάτου της όλοι παγώσαμε. Θέλαμε την Κατερίνα δίπλα μας σε αυτή την εκστρατεία ενημέρωσης, μία αγωνίστρια της ζωής, η οποία παρόλο τον κοινωνικό στιγματισμό και την αποτρόπαια αντιμετώπιση από την κοινωνία και την Πολιτεία, αφού δεν δίστασαν να της κολλήσουν τη "ρετσινιά" του εγκληματία και να της στερήσουν κάθε ψήγμα αξιοπρέπειας, πάλεψε και νίκησε, με τη βοήθεια της δικαιοσύνης, τους διαπομπευτές της, δικαιώθηκε αλλά δεν σταμάτησε εκεί...θέλησε να βάλει τέλος στην κακοποίηση του ίδιου της του εαυτού, έστω και αν οι ηθικοί αυτουργοί εξακολουθούν να σφυρίζουν αμέριμνοι...θέλησε να αντισταθεί και να απελευθερωθεί από τα δεσμά των καταχρήσεων που εμείς (ας μην το ξεχνάμε) της περάσαμε στα χέρια...όμως δεν βρήκε το κουράγιο να σηκώσει το κεφάλι...ο κόσμος μας εξακολουθούσε να της φαίνεται παράλογος, βίαιος, ωμός, σχεδόν κτηνώδεις και αδηφάγος...δεν άντεξε, λύγισε ..."δραπέτευσε" όπως πολύ χαρακτηριστικά δηλώνει η γιατρός Χρύσα Μπότση, μέλος της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στις διωκόμενες οροθετικές.
