Με πρόσχημα τα δικαιώματα των παιδιών και την δήθεν απειλή για την ελληνική οικογένεια, ορισμένοι αντιτίθενται στα lgbtqi δικαιώματα και στις διεκδικήσεις μας για ισονομία και ισοπολιτεία, επιβάλλοντας ετσιθελικά το ανεπίσημο δίκαιο του "ηθικού" (όπως και όποτε τους βολεύει φυσικά).
Δυστυχώς όμως τα επίσημα στοιχεία της χώρας μας για το πόσο πραγματικά οι γονείς, οι πολίτες της, οι κυβερνήσεις της, οι νομοθέτες της, η Πολιτεία της και λοιποί φορείς άσκησης εξουσίας επί της ζωής και επί της διαβίωσης των παιδιών και των νέων τους διαψεύδουν κατάφωρα, κατεδαφίζοντας στην κυριολεξία το προσωπείο του δήθεν «προστάτη» των δικαιωμάτων τους.
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα της Unicef (http://www.naftemporiki.gr/cm
· Το 35,4% (παραπάνω από 1 στα τρία) των παιδιών (έως 18 ετών) στην Ελλάδα του 2012 βίωσαν φτώχεια ή κοινωνικό αποκλεισμό.
· Το 2011 δαπανήθηκε από το κράτος για Οικογένειες/Παιδιά 1,8% του ελληνικού ΑΕΠ
· 67,5% ανήλθε η ανεργία των νέων (15-18 ετών) το 2013
· 24% των παιδιών ηλικίας 3 ετών έως την έναρξη της υποχρεωτικής εκπαίδευσης δεν έχουν πρόσβαση σε επίσημες κρατικές δομές φροντίδας.