Το ημερολόγιο έδειχνε 15 Ιουλίου 2008 όταν ο 26χρονος Ahmet Yıldız έπεφτε νεκρός από το χέρι του πατέρα του, επειδή η ομοφυλοφιλία του “αμαύρωνε” το όνομα της οικογένειάς του. Οι “φόνοι τιμής” στην Τουρκία αποτελούν όχι μόνο μέρος των παραδόσεών της αλλά και άτυπη υποχρέωση των μελών μιας οικογένειας, εφόσον θίγεται με οποιονδήποτε τρόπο η τιμή, το όνομα και το κοινωνικό status της οικογένειας αυτής, στα πλαίσια μίας αυστηρά ισλαμικής κουλτούρας.