Η σεξουαλικότητα ως εργαλείο χειραγώγησης!

Άρθρο του Λύο Καλοβυρνά στο protagon.gr , μας προσφέρει μία διαφορετική, πιο ορθολογική, ανάλυση των κινήτρων ορισμένων πολιτικών ή κέντρων επιρροής, οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι την σεξουαλικότητα και τον πανικό που μπορεί να κρύβει ο συγκεκριμένος όρος για τον μέσο αστό, δεδομένου ότι το δημόσιο πρόσωπό του πρέπει να υπακούει σε συγκεκριμένες αρχές και πρότυπα, προκειμένου να τυγχάνει ευρείας αποδοχής, χειραγωγούν τις μάζες, υποχρεώνοντάς τες στο να υιοθετούν συγκεκριμένα κοινωνικά "καλούπια" και κώδικες συμπεριφοράς, πιπιλώντας την καραμέλα της "ηθικής" και του "εκφυλισμού" των κοινωνικών μας θεμελίων, που είναι η οικογένεια.

[...] 

Οι φιλελεύθεροι και οι Αριστεροί συνήθως υποβιβάζουν τη σημασία των σεξουαλικών πανικών ως επιπόλαια και παράλογη υστερία, ενώ οι Δεξιοί και οι φασίστες τούς παρουσιάζουν ως δικαιολογημένη συλλογική ηθική αγανάκτηση. Είναι εύκολο να δούμε ποιος βγαίνει νικητής σ’ αυτή την αντιπαράθεση.
Το συλλογικό συναίσθημα που διεγείρεται χάρη στον σεξουαλικό ή/και ηθικό πανικό διαδραματίζει καίριο πολιτικό ρόλο, καθώς ασκεί πίεση στους πολιτικούς, τα ΜΜΕ και τους άλλους φορείς να πάρουν θέση απέναντι στην κοινωνική αντιπαράθεση, ενίοτε νομοθετώντας με υπερβολική βιασύνη, πάντα υπέρ της συντήρησης. Έτσι, ο σεξουαλικός πανικός νομιμοποιεί την κρατική εξουσία προς αποφυγή υποτιθέμενων απειλών (ομοφυλοφιλία, έκλυση ηθών, πορνεία, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα κτλ).
Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι ο Λοβέρδος, που υποδαύλισε έναν τέτοιο σεξουαλικό πανικό, διασύροντας τις υποτιθέμενες οροθετικές ιερόδουλες, προκειμένου να αναδειχθεί ο ίδιος σωτήρας εναντίον της φριχτής απειλής του AIDS, μπροστά στην οποία οι «νοικοκυραίοι» ήταν απροστάτευτοι.
Με την ανακοίνωσή του ο Νικολόπουλος αποπειράθηκε να εξισώσει ύπουλα και κακοηθώς την ομοφυλοφιλία με την παιδοφιλία και την κτηνοβασία, επικαλούμενος δύο σεξουαλικούς μπαμπούλες που σπέρνουν αποστροφή και φρίκη σχεδόν σε όλους, «νοικοκυραίους» και μη. Ταυτόχρονα, εμφανίζει τον εαυτό του ως θαρραλέο και περήφανο μαχητή αυτών των αισχών και ανακηρύσσεται προστάτης των αντίθετών τους (του «τρίπτυχου του Έθνους», όπως λέει σε επιστολή του στον Έλληνα πρωθυπουργό).

[...]

 Ήδη από τη δεκαετία του 1960, οι ηγέτες της χριστιανικής Δεξιάς στις ΗΠΑ αναγνώρισαν ότι η σεξουαλικότητα προσφέρεται εύκολα ως εργαλείο εκμετάλλευσης, ώστε να χειραγωγούν τους πολίτες, να προσπορίζονται οπαδούς και φυσικά να εμπεδώνουν την πολιτική τους δύναμη. Σεξ να είναι και ό,τι να ’ναι: εκτρώσεις, ομοφυλοφιλία, κτηνοβασία, παιδοφιλία, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, ελάχιστη ηλικία σεξουαλικής συναίνεσης, πορνεία, αντισύλληψη… Όλα τα ζητήματα που αφορούν τη σεξουαλικότητα του ανθρώπου έρχονται κουτί σε όσους τρομολάγνους χρειάζονται ηθικό έρεισμα για να κάνουν καριέρα πατώντας στις φοβίες του λαού. Ο Νικολόπουλος δεν είναι ένας ακόμα «ψεκασμένος», ο οποίος μας παρέχει άφθονο –αλλά πικρό– γέλιο. Υπάρχουν πολλοί Νικολόπουλοι ανάμεσά μας. Είναι μεγάλος πειρασμός να τους περιφρονούμε ως γραφικούς, «μη δίνοντάς τους αξία», όπως λένε κάποιοι. Κατά τη γνώμη μου, όμως, πρέπει να τους παίρνουμε στα σοβαρά. Γιατί ο κίνδυνος που παρουσιάζουν είναι σοβαρός.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Λύο Καλοβυρνά στο protagon.gr.