Νανά πώς θα ήθελες να σε θυμούνται;

Μέσα στο καλοκαίρι μάθαμε για το θάνατο μίας γυναίκας θρύλου στη σύγχρονη lgbtqi ιστορία της χώρας μας. Η Νανά Χατζή ήταν γυναίκα, ντίβα, τρανς, ακτιβίστρια, ιερόδουλη, μα πάνω απ' όλα μία τεράστια αγκαλιά για όσους θέλησαν να την γνωρίσουν.

-Πώς θα ήθελες να σε θυμούνται;

-Σαν την Νανά, την μεγάλη ντίβα.

(Πηγή: Συνέντευξη στο VICE)

Η ζωή της...απελευθερωμένη από ταμπού και κοινωνικές "αγκυλώσεις"...τόσο πλούσια σε βιώματα και εμπειρίες, που χρειάζεται κανείς δύο και τρεις ζωές για να τη ζήσει. Μοναδικό της παράπονο ότι στις χαρές όλοι ήταν παρόντες, να τους ταΐσει, να τους κοιμίσει, να τους μιλήσει, να τους διασκεδάσει, να τους αφουγκραστεί και να τους νιώσει, στα δύσκολα όμως....

Το 2015 η Νανά διαγνώστηκε με δύο διαφορετικούς τύπου καρκίνου στους πνεύμονες, ενώ τα έβγαζε πέρα οικονομικά πολύ δύσκολα, μιας και μόνη πηγή εσόδων της ήταν το μηνιαίο βοήθημα απορίας των 300 ευρώ. Ευτυχώς η LGBTQI κοινότητα Θεσσαλονίκης κινητοποιήθηκε άμεσα, προκειμένου να μπορέσει να καλύψει κάποιες αρχικές ανάγκες της Νανάς. Μάλιστα, και με αφορμή τη Νανά, δημιουργήθηκε μέχρι και ειδική ομάδα υποστήριξης ηλικιωμένων και μη αυτοεξυπηρετούμενων lgbtqi ατόμων (διεύθυνση στο facebook), ώστε να κινητοποιείται άμεσα η κοινότητα, δείχνοντας ενδιαφέρον και αλληλεγγύη στα μέλη της που την έχουν σε δύσκολες στιγμές ανάγκη. Κύριοι εμπνευστές αυτής της πρωτοβουλίας είναι άνθρωποι με κεφαλαίο "Α" του outview festival και των PROUD Seniors.

Ωστόσο, η Νανά δεν τα κατάφερε και στις 20 Αυγούστου άφησε την τελευταία της πνοή.

Εδώ θα θέλαμε να υπερτονίσουμε τη σημασία του να οργανωνόμαστε ως lgbtqi κοινότητα, να συμμετέχουμε έστω και με τον ελάχιστο δυνατό τρόπο στις διάφορες ομάδες αυτοοργάνωσης, μιας και το πολιτικό κατεστημένο, ακόμη και μετά την "πρώτη φορά αριστερά" κυβέρνηση, δεν δείχνει προθυμία να αποκαταστήσει την ισονομία στη χώρα μας ή τουλάχιστον δεν αποτελεί για αυτήν προτεραιότητα. Αν δεν σηκώσουμε εμείς κεφάλι να απαιτήσουμε τα δικαιώματά μας, κανείς άλλος δεν θα το κάνει. Η παρουσία μας και η συμμετοχή μας σε συλλογικότητες είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την κοινωνική και θεσμική ορατότητα που διεκδικούμε, προκειμένου να απολαμβάνουμε ίσα δικαιώματα με τους υπόλοιπους συμπολίτες μας.

Μπορείτε να διαβάσετε εδώ μία συνέντευξη που παραχώρησε η Νανά στο VICE τον Μάρτιο του 2014.