iefimerida: η ρητορική της βίας είναι το εθνικό μας σπορ!

Ο Στέφανος Δάνδολος στο iefimerida.gr αναρωτιέται για το βάθος της ζημίας που προκαλείται στις ψυχές των ανθρώπων και των παιδιών ειδικότερα από το bullying, όταν το τελευταίο έχει καταντήσει το εθνικό μας σπορ...

"Ας αφήσουμε το εσωτερικό των σπιτιών, όπου εκεί συμβαίνει το αληθινό έγκλημα. Ας αφήσουμε τους σκοτωμένους γάμους, τις δηλητηριασμένες σχέσεις και την ασύλληπτη ένδεια στην οποία όλα αυτά συνηγορούν με την βοήθεια μιας ανοιχτής τηλεόρασης όλο το εικοσιτετράωρο. Και ας αφήσουμε το παράδειγμα που δίνει στους πιτσιρικάδες ο δημόσιος διάλογος.

Κι όμως, σε ό,τι αφορά και αυτό το τελευταίο στοιχείο, οι ομοιότητες είναι ανατριχιαστικές. Σύμφωνα με κείνη την έρευνα, η οποία, αν θυμάμαι καλά, είχε διενεργηθεί σε δείγμα είκοσι περίπου χιλιάδων μαθητών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από έξι ευρωπαϊκές χώρες, το μοντέλο του θύτη (δηλαδή του μαθητή που προκαλεί τον εκφοβισμό) συμπυκνώνεται σε τέσσερα χαρακτηριστικά: είναι ισχυρή προσωπικότητα που του αρέσει να κυριαρχεί και να επιβάλλεται, είναι παρορμητικός και εξοργίζεται εύκολα, επίσης δεν αισθάνεται άσχημα για όσα παθαίνει το θύμα του, ενώ εμπλέκεται συχνά και σε άλλες αντικοινωνικές δραστηριότητες. Αναρωτιέμαι: μόνο στα δικά μου μάτια τα τέσσερα αυτά χαρακτηριστικά παραπέμπουν σε αρκετούς αστέρες του πολιτικού μας σκηνικού, έτσι όπως αυτό έχει διαμορφωθεί τουλάχιστον στα χρόνια της κρίσης; Και επιπλέον, μήπως η ίδια η πολιτική στην χώρα μας –έτσι όπως αν μη τι άλλο φανερώνεται μέσα από τον δημόσιο διάλογο στους πολίτες– δεν υπηρετεί τίποτε περισσότερο από μια μορφή εκφοβισμού, όχι σωματικού ασφαλώς (αν και μας απασχόλησαν και τέτοιου είδους κρούσματα), αλλά κυρίως λεκτικού;

Δυστυχώς, μπροστά στις δοκιμασίες που περνάει αυτή η χώρα στο σύνολό της, έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα το είδος της κοινωνίας που φτύνουν σαν κουκούτσι τα χρόνια της τελευταίας πενταετίας. Ο πολιτισμός είναι απών σε οποιαδήποτε έκφανσή του, η ευγένεια έχει παραχωρήσει τη θέση της στον θυμό και ο σεβασμός εξατμίζεται κάτω από το βάρος της καχυποψίας. Και όλα αυτά απεικονίζονται σαν καθρέφτης στις πιο ακατέργαστες ψυχές, σε κείνες των παιδιών, που μεγαλώνουν είτε υπό την σκιά του φόβου είτε υπό την σκιά της μανίας και της οργής."

Εμείς, ως ιστοχώρος με lgbtqi ευαισθησίες θα θέλαμε να επισημάνουμε στον κύριο Δάνδολο το σχετικό ρεπορτάζ του VICE για την ομοφοβία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος, που καταπολεμά την διαφορετικότητα, (κατα)πιέζοντας την προσωπικότητα των μαθητών πίσω στην ντουλάπα της ανελευθερίας, της συντεταγμένης κομφορμιστικής ετεροκανονικότητας.