Ομο/τρανσ - φοβία! Φοβάται ο Γιάννης το θεριό και το θεριό το Γιάννη!!!

Μιλάμε συνέχεια για την ομοφοβία και την τρανσφοβία, αναδεικνύοντας συμπεριφορές, πρακτικές και στερεότυπα που λειτουργούν εις βάρος των lgbtqi ατόμων και των δικαιωμάτων τους. Διαβάζοντας όμως στο διαδίκτυο και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα σχόλια πολιτών πάνω σε σχετικά άρθρα για την ομοφοβία και την τρανσφοβία, καταλαβαίνουμε ότι οι όροι αυτοί και η ουσία που εμπεριέχουν τελικά δεν γίνονται αντιληπτά από τους περισσότερους ετεροφυλόφιλους. Μπορεί εμείς ως κοινότητα να έχουμε εμβαθύνει στις έννοιες αυτές, καθώς το βιώνουμε στο πετσί μας, ωστόσο για τους περισσότερους που έχουν γαλουχηθεί μέσα σε μια ετεροκανονική πραγματικότητα, ο νους τους δυσκολεύεται να αντιληφθεί τα νοήματα και τα υπονοήματα που κρύβονται πίσω από τις λέξεις!

Πολλοί, λοιπόν, εκφράζουν την εξής άποψη....

Η λέξη ομοφοβία είναι λανθασμένη, αφού υποδηλώνει τον φόβο. Όμως, κανείς δεν φοβάται τους ομοφυλόφιλους.

Κάποιοι συνομωσιολόγοι το πάνε παραπέρα, αφού πιστεύουν ότι...


Επίτηδες χρησιμοποιείται αυτή η λέξη, διότι υπονοείται ότι αυτός που είναι ενάντια στην ομοφυλοφιλία φοβάται κάτι και άρα όποιος φοβάται, συμπεριφέρεται μη λογικά και άρα η άποψή του είναι προϊόν φόβου και όχι συγκροτημένης και ολοκληρωμένης άποψης. Έτσι, δαιμονοποιείται η αντίθετη άποψη!


Πόσο αλήθεια όμως είναι όλα τα παραπάνω και τι ισχύει τελικά;

Μία γρήγορη έρευνα στο διαδίκτυο μας δίνει τον εξής ορισμό:

Η ομοφοβία (ή ομοφυλοφοβία ή ομοερωτοφοβία) είναι η αποστροφή ή οι διακρίσεις με αφετηρία τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή γενικότερα σε βάρος των LGBTQI+ ατόμων. Η λέξη είναι αντιδάνειο από την αγγλική Ηomophobia που ετυμολογείται από τις ελληνικές λέξεις ομός (όμοιος) και φοβία. Πρωτοχρησιμοποιήθηκε το 1969 από τον Αμερικανό κλινικό ψυχολόγο George Weinberg και έγινε γνωστή με το βιβλίο του Society and the Healthy Homosexual (1971). Ως ευρύτερη έννοια αφορά το σύνολο των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και όχι απαραίτητα αποκλειστικά τους ομοφυλόφιλους.
Η ομοφοβία μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη μίσος, εχθρότητα ή αποδοκιμασία των ομοφυλόφιλων ανθρώπων, της ομοφυλοφιλικής συμπεριφοράς, που οδηγεί στην εκδήλωση μισαλλοδοξίας. Συχνά φτάνει ως το σημείο να εκδηλώνεται πολύ επικίνδυνα, όπως μέσω λεκτικής βίας και με ομοφοβικά εγκλήματα μίσους όπως επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, ακόμη και φόνους. (Πηγή: wikipedia.org)

Η αλήθεια είναι ότι πλέον ορισμένοι θεωρητικοί πιστεύουν ότι θα πρέπει να υπάρξει ένας διαχωρισμός της έννοιας ομοφοβία με την έννοια ομοαρνητισμός, καθώς με τη δεύτερη νοούνται οι περιπτώσεις όπου κάποιος αντιτίθεται στην ιδέα της ομοφυλοφιλίας, με βάση την ηθική του, «επιστημονικές» θεωρίες, τη θρησκεία κοκ., ενώ στην πρώτη κυριαρχεί μια ψυχολογική αντίδραση που εμπεριέχει φόβο, άγχος, θυμό, ενόχληση και αποστροφή – συναισθήματα που νιώθει ένα άτομο κατά την αλληλεπίδρασή του με γκέι άτομα.  (Περιοδικό «10%»: Ομοφοβία ή ομοαρνητισμός;)

Δεδομένου ότι οι ηθικοί κανόνες και τα θρησκευτικά δόγματα αποτελούν προϊόν του ανθρώπου (όπου το θυμικό πάντα παίζει κυρίαρχο ρόλο), με βάση τα οποία οι κοινωνικές ομάδες διαχωρίζονται σε "στρατόπεδα", το ερώτημα παραμένει...

Ποιος και γιατί αισθάνεται φόβο, αποστροφή, ενόχληση;

Οι απαντήσεις πολυάριθμες! Εμείς ξεχωρίσαμε τις πιο "δημοφιλείς" και σας τις παραθέτουμε παρακάτω:

1. Τα lgbtqi άτομα φέρουν το κοινωνικό στίγμα! Επομένως, όποιος συναναστρέφεται έστω και τυχαία ή/και συγκυριακά αυτά τα άτομα ενδέχεται να φοβάται μήπως τον χαρακτηρίσουν και εκείνον με τα γνωστά "κοσμητικά", μήπως περιθωριοποιηθεί από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο και χάσει κοινωνικά, οικονομικά και εργασιακά πλεονεκτήματα που απολαμβάνει ως ετεροφυλόφιλος.
2. Το κοινωνικό στίγμα επηρεάζει και εκείνους τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι ομοφυλόφιλοι, λεσβίες, αμφιφυλόφιλοι, διεμφυλικοί κλπ, ωστόσο δεν έχουν αποδεχτεί τον εαυτό τους ή/και δεν αισθάνονται άνετα με την φύση τους, ώστε να την αποκαλύπτουν στον κοινωνικό περίγυρο, με αποτέλεσμα να φοβούνται μην τυχόν γίνουν αντιληπτοί κι έτσι περιθωριοποιηθούν από την οικογένειά τους, τους φίλους τους και από το ευρύτερο περιβάλλον τους (εσωτερική ομοφοβία). Η αποδοχή από τους άλλους συνήθως παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη ψυχοσύνθεση των ανθρώπων. Επιπλέον, ας μην ξεχνάμε τα πολυάριθμα περιστατικά βίας εις βάρος των lgbtqi ατόμων, γεγονός το οποίο ενισχύει τον φόβο των ανθρώπων να εκφράζονται ελεύθερα και να είναι ο εαυτός τους.
3. Η παραπληροφόρηση και η προπαγάνδα που κυριαρχεί, έχουν δημιουργήσει μύθους, εικόνες και παραφιλολογίες, οι οποίες ενισχύουν τις φοβίες των ανθρώπων πάνω στο θέμα, όπως ότι οι ομοφυλόφιλοι είναι παιδεραστές ή ότι το HIV είναι αρρώστια των ομοφυλόφιλων ή ότι ο Θεός έκαψε τα Σόδομα εξαιτίας της ομοφυλοφιλίας των κατοίκων του. Επομένως, όσων το μυαλό έχει εμποτιστεί με τα προαναφερθέντα είτε αποφεύγει τα lgbtqi άτομα (ή/και τον εαυτό του) από φόβο Θεού, είτε από φόβο μη κολλήσει καμία αρρώστια είτε μην τυχόν του βιάσουν το παιδί και αυτό καταλήξει ομοφυλόφιλο ή τρανς.
4. Η Ελληνίδα μάνα πάντα θα φοβάται μην τυχόν το παιδί της δεν παντρευτεί και δεν κάνει παιδιά. Επομένως, ένα lgbtqi παιδί ενισχύει ακόμα περισσότερο την φοβία της και ενδεχομένως την αρνητική της αντίδραση στο γεγονός ότι διαψεύδονται τα όνειρά της.
5. Το άγχος της αποδοχής των άλλων ή ο φόβος της μη αποδοχής από τους άλλους πολλές φορές προκαλεί ρατσιστικές συμπεριφορές σε βάρος των πιο αδύναμων (βλέπε των περιθωριοποιημένων lgbtqi ατόμων), προκειμένου να κερδηθεί η εμπιστοσύνη ή μία θέση στο "στρατόπεδο" της ισχυρής πλειοψηφίας. Όντας με τους "δυνατούς", αποφεύγουμε εμείς να γίνουμε το θύμα τους.
6. Το διαφορετικό πάντα θα φοβίζει το σύστημα. Το κράτος "δημιουργεί" τους πολίτες που θέλει, προκειμένου να τους ελέγχει. Επομένως, το διαφορετικό αυτομάτως στοχοποιείται και δαιμονοποιείται, αφού αποτελεί απειλή για το δόγμα, που προσπαθεί να επικοινωνήσει και να εμφυσήσει και με βάση το οποίο οι πολίτες γαλουχούνται και αναλόγως "μαντρώνονται".

Τα σχόλιά σας είναι φυσικά ευπρόσδεκτα.