Όπως λοιπόν αποκαλύπτει η Real News, το Υπουργείο Παιδείας προσανατολίζεται στην πρόσληψη 600-800 σχολικών ψυχολόγων σε 1.000 σχολεία που εντάσσονται σε ζώνες εκπαιδευτικής δραστηριότητας, οι οποίοι εκτός από συμβουλευτικό, θα έχουν και διαμεσολαβητικό ρόλο. Στόχος είναι η επέκταση της συγκεκριμένης πρωτοβουλίας και στις υπόλοιπες σχολικές μονάδες της χώρας, με την πρόσληψη ψυχολόγων που θα απασχολούνται σε μόνιμη βάση, εφόσον φυσικά ο συγκεκριμένος τρόπος δράσης κατά του σχολικού εκφοβισμού εμφανίσει ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Η δράση υλοποιείται μέσω ΕΣΠΑ και, σύμφωνα με την Real News, το πρόγραμμα θα αρχίσει να "τρέχει" τον επόμενο μήνα. Όπως δήλωσε στην κυριακάτικη εφημερίδα ο υφυπουργός Παιδείας, Θεόδωρος Παπαθεοδώρου...
"Tα φαινόμενα βίας και σχολικού εκφοβισμού αποτελούν οργανωμένες πολιτικές, οι οποίες αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Προτεραιότητα του υπουργείου είναι η εκπόνηση ενός ολοκληρωμένου σχεδιασμού δράσεων που θα αφορούν τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και τους μαθητές."
Σύμφωνα με διάφορες μελέτες που έχει εκπονηθεί στα πλαίσια αντιμετώπισης του σχολικού bullying, η καταλληλότερη μέθοδος πρόληψης του φαινομένου αποτελεί η ενίσχυση της αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης των εφήβων, καθώς και η δημιουργία αποτελεσματικών διαύλων επικοινωνίας μεταξύ μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων, μιας και οι περισσότεροι έφηβοι (θύτες και θύματα) αναφέρουν δυσκολία επικοινωνίας με τους καθηγητές και τους γονείς τους.
Η διεξαγωγή ερευνών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ήδη από το 2002, αποδεικνύει ότι γονείς και παιδαγωγοί πλέον εκφράζουν εντονότερη ανησυχία απέναντι σε φαινόμενα "τραμπουκισμών" που εισέβαλαν στις σχολικές αίθουσες με το "έτσι θέλω".
Στην έρευνα – που αναμένεται να παρουσιαστεί στα τέλη του 2012 – μελετήθηκαν 852 μαθητές από 25 σχολεία της Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας και Ιωαννίνων.
Η έρευνα αποκαλύπτει ότι:
* Στις χώρες του Νότου, ο εκφοβισμός είναι περισσότερο έμμεσος, γεγονός που οφείλεται στις στενότερες οικογενειακές σχέσεις, ενώ στις βόρειες χώρες της Ευρώπης, οι θύτες μετατρέπονται σε επιθετικότερες φιγούρες.
* Στην Ελλάδα, ο εκφοβισμός, η λεκτική και σωματική βία, οι απειλές και ο τραμπουκισμός μεταξύ συμμαθητών προέρχεται συνήθως από εξωγενείς παράγοντες, όπως οι ισορροπημένες ή μη σχέσεις στην οικογένεια, η αύξηση της εγκληματικότητας, της μετανάστευσης, ενώ και οι τρέχουσες οικονομικές συνθήκες επηρεάζουν την σχολική συμπεριφορά.
* Οι θύτες το 2002 άγγιζαν το 9,1% της σχολικής κοινότητας, το 2010 το 15%, ενώ το 2012 υπολογίζεται ότι θα υπερβεί το 16%.
* 2 στους 3 μαθητές έχουν γίνει θεατές περιστατικών ξυλοδαρμού, το 26% έχει πέσει θύμα βίας τουλάχιστον μία φορά στην ζωή του, 3 στα 10 παιδιά σιωπούν απέναντι σε φαινόμενα σχολικού εκφοβισμού, ενώ 1 στα 10 έχει ασκήσει βία εις βάρος συνομηλίκων ή συμμαθητών του.
* Το 30% των μαθητών έχει δει αυτοσχέδιο βίντεο με υβριστικούς χαρακτηρισμούς κατά μαθητών ή εκπαιδευτικών (διαδικτυακό bullying).
* Το ενθαρρυντικό στοιχείο είναι ότι 8 στα 10 παιδιά νεαρής ηλικίας δεν θεωρούν την βία δικαιολογημένη.
Όσον αφορά στο προφίλ του θύτη και του θύματος, η εν λόγω έρευνα καταλήγει στα εξής συμπεράσματα:
* Το 24% των αγοριών συμμετέχουν σε καβγάδες τρεις φορές τον χρόνο, ενώ οι μαθήτριες μόλις μία φορά. Άρα, συνήθως το bullying είναι γένος αρσενικού.
* Η έξαρση των φαινομένων λεκτικής ή σωματικής βίας είναι πιο συνήθης στο Γυμνάσιο και σε ηλικίες από 13 έως και 15 ετών, όπου οι μαθητές κάνουν το πρώτο βήμα της πλήρους αποδέσμευσης από την παιδική ηλικία.
* Ο μαθητής – θύμα είναι συνήθως χαμηλού οικονομικού επιπέδου, αντιμετωπίζει πρόβλημα υγείας ή έχει γενετική δυσμορφία, που δεν του επιτρέπει να επιβληθεί σε παρέες. Το αίσθημα κατωτερότητας προκαλούν και επίκτητα προβλήματα, όπως η ακμή. Τα περισσότερα παιδιά – θύματα δεν είναι εκ φύσεων κοινωνικά και δεν συμμετέχουν στα σχολικά κοινά.
* Στους θύτες αναγνωρίζεται το χαρακτηριστικό του μειωμένου ενδιαφέροντος για το σχολείο, οι συχνές απουσίες, η συμμετοχή σε σχολικές συμμορίες, αλλά και το γεγονός ότι προέρχονται συνήθως από αυστηρούς ή αυταρχικούς γονείς.
Μπορείτε να διαβάσετε τις έρευνες εδώ και εδώ.
Ωστόσο, οι συγκεκριμένες έρευνες δεν εμβαθύνουν ιδιαίτερα στην πηγή της χαμηλής αυτοεκτίμησης των εφήβων ή στις βαθύτερες αιτίες της επιθετικότητάς τους, πέρα από το να αναφέρουν τις γενικότερες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες που τις επηρεάζουν. Λέξεις όπως "διαφορετικότητα", "ομοφοβία" και "στερεότυπα" δεν αναφέρονται καν, με αποτέλεσμα οι έρευνες αυτές να αδιαφορούν για την ουσία του προβλήματος, η οποία επικεντρώνεται συνοπτικά στην καταστροφική διαιώνιση καταπιεστικών προτύπων συμπεριφοράς, τα οποία δεν εσωκλείουν την πολυπλοκότητα και την πολυεπίπεδη ψυχοσύνθεση των ανθρώπων.
Πηγή: news247.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου