Διαβάζουμε στο διαδίκτυο αυτόν τον καιρό για ένα ακόμη ομοφοβικό περιστατικό που εκτυλίχθηκε στους δρόμους της Αθήνας, το οποίο μάλιστα κοινοποιήθηκε από το ίδιο το θύμα μέσω του προφίλ του στοfacebook.
Τα γεγονότα, λοιπόν, έχουν ως εξής:
“Όπως πήγαινα να συναντήσω τους φίλους μου για την σαββατιάτικη έξοδο μας, βλέπω ένα αυτοκίνητο να περνά από δίπλα μου, το παράθυρο να ανοίγει και έναν τυπά να με φτύνει (όντας άχρηστος αρκετά, δεν με πέτυχε). Όλο αυτό συνέβη σε κλάσματα δευτερολέπτων με αποτέλεσμα να μην προλάβω να αντιδράσω. Συνέχισα να περπατώ και να πίνω την μπύρα μου. Άλλωστε δεν ήταν (δεν είναι και δεν θα είναι) η πρώτη φορά που βρίσκομαι θύμα ακραίων ομοφοβικών επιθέσεων.Μόλις λίγα μέτρα μετά, το ίδιο αυτοκίνητο ανεβαίνει με ορμή πάνω στο πεζοδρόμιο, όπου και περπατούσα, με ξεκάθαρο σκοπό να με πατήσει. Πάλι καλά, κατάλαβα αμέσως ποιο είναι το αμάξι και άρχισα να τρέχω την στιγμή που οι 5 τύποι, που βρίσκονταν εντός αυτού, βγήκαν και άρχισαν να με κυνηγούν. Ας είναι καλά ο στίβος, διάνυσα ένα χιλιόμετρο, έφτασα στην Αλεξάνδρας και μόνο ένας τύπος με ακολουθούσε πια. Του πέταξα την μπύρα και διέσχισα την αλεξάνδρας, δίχως να με νοιάζει αν περνούσαν ή όχι αυτοκίνητα.Ήμουν σίγουρος πως το ακραίο αυτό σκηνικό είχε λάβει τέλος. Δεν πτοήθηκα, είχα άλλωστε άλλη μία μπύρα να πιω πριν πάω στο προκαθορισμένο πάρτυ. Επιπλέον, απείχα λίγα λεπτά μόλις από την πλατεία Εξαρχείων και ένιωθα κάποια ασφάλεια (fuckin kidding me, right?). Είχαν περάσει 5 λεπτά, εγώ σκεφτόμουν ήδη άλλα, και το ίδιο αμάξι σταματά μπροστά μου, και ο ίδιος τύπος που με κυνήγαγε αρχίζει να με κυνηγά, και πάλι σαν λυσσασμένος, και ο ίδιος εγώ, τρέχω να σώσω το τομάρι μου. Και, ούτε την 2η μπύρα κατάφερα να πιω καθώς την πέταξα, με όση δύναμη είχα, πάνω στο μαύρο τους τζιπ.”[...]“…1) σας ευχαριστώ, διότι η, κακή αυτή, αρχή της εξόδου μου, με έκανε να εκτιμήσω πολύ περισσότερο την υπέροχη συνέχεια της βραδιάς.2) σας ευχαριστώ, που μου θυμίσατε ποιοι με έκαναν να αισθάνομαι χάλια τόσα χρόνια, ποιοι είναι οι βασανιστές μου και ποιους οφείλω να αντιμάχομαι.κ’ 3) σας μισώ που το timing της ομοφοβίας σας με ανάγκασε να σπαταλήσω 2 γεμάτα μπουκάλια μπύρας.υστερόγραφο: όπως και να ‘χει, το make up δεν κατάφεραν να μου το χαλάσουν”.
Πηγή: avmag.gr/av
Στο Proud Press έχουμε ξαναμιλήσει αρκετές φορές για το τι συμβαίνει όταν μία περιθωριοποιημένη κοινωνική ομάδα αποτάσσει το στίγμα που της έχουν επιβάλει και διεκδικεί την αξιοπρέπεια, είτε δυναμικά στους δρόμους και τα κοινωνικο-πολιτικά fora είτε απλά στην καθημερινότητά της, «βγαίνοντας από την ντουλάπα» και κάνοντας αισθητή την παρουσία της στους υπόλοιπους λόγω της διαφορετικότητάς της.
Ο φόβος και ο τρόμος είναι ο μοναδικός τρόπος επιστροφής των επαναστατημένων «προβάτων» πίσω στο «μαντρί»!!
Βία από αντίδραση
Έχει τη ρίζα της στο φόβο και για το λόγο αυτό είναι προφανώς η πιο συχνή μορφή βίας.
χόλια Proud Press: Σκεφτείτε ότι ο θύτης φοβάται στην ουσία το διαφορετικό, διότι πιστεύει ότι αυτό θα θέσει σε κίνδυνο τα μέχρι τώρα κεκτημένα του, την κοσμοθεωρία του, τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας του. Θα πείτε…μα είναι δυνατόν να ασκήσει κανείς βία για αυτόν τον λόγο και ποια είναι αυτά τα κεκτημένα που μπορεί να χάσει επειδή κάποιο άτομο είναι ομοφυλόφιλο για παράδειγμα; Φανταστείτε αυτό το άτομο να θεωρεί το ανδρικό φύλο ανώτερο, τον ανδρισμό ως υπέρτατη αρετή που εκφράζεται μέσω της αρρενωπότητας στην ομιλία, στο περπάτημα, στην φυσική κατάσταση, στη συμπεριφορά του προς το κατώτερο φύλο…τη γυναίκα, που η χρησιμότητά της ξεκινά και τελειώνει (κατά τον ίδιο) στην τεκνοποίηση και στο να υπηρετεί το ανώτερο φύλο…προς τα παιδιά του, που στέκονται σούζα και αποτελούν μικρογραφία του εαυτού του…σας θυμίζει κάτι;;;;;;;
Ένα άλλο παράδειγμα…φανταστείτε ένα άτομο που του έχουν μάθει πως «ο άνδρας ο σωστός είναι 100% αρσενικό» και φοβάται μην τυχόν αποκαλυφθεί ότι το δικό του ποσοστό «αρρενωπότητας» δεν αγγίζει και την τελειότητα κατά το σύνηθες….στη λέξη «αδελφή» βγάζει καντήλες…πώς θα αποτινάξει από πάνω του τη ρετσινιά που φοβάται μην του κολλήσουν; Φανταστείτε τώρα αν λόγω της «κρυφής» του ομοφυλοφιλικής τάσης έχει και προβλήματα στύσης όταν συνευρίσκεται ερωτικά με γυναίκες! Πώς θα αποδείξει ότι είναι «100% αρσενικό»; Χμμμ…η συνέχεια μάλλον γνωστή!
Βία από διάψευση (απογοήτευση)
Όταν η επίτευξη/ικανοποίηση μιας ανάγκης ή/και επιθυμίας καθίσταται αδύνατη, η απογοήτευση που προκύπτει ενδεχομένως να οδηγήσει το άτομο στη βία.
Σχόλια Proud Press: Είναι γεγονός ότι πλέον οι συνθήκες στη χώρα μας αυξάνουν το stress, την απελπισία, την απογοήτευση, το θυμό κλπ. Δεν είναι τυχαίο που η ενδοοικογενειακή βία έχει αυξηθεί κατακόρυφα από τον καιρό της κρίσης. Πολλοί άνθρωποι νιώθοντας ανίκανοι να αντιδράσουν μπροστά στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζουν, ξεσπούν σε όποιον θεωρούν πιο «εύκαιρο», πιο αδύναμο, προκειμένου να αντλήσουν λίγη από την χαμένη υπερηφάνεια (βλέπε εγωισμό) τους…ότι δεν είναι ο τελευταίος τροχός της αμάξης (μπορεί να είναι άνεργος, φτωχός, να μην μπορεί να θρέψει την οικογένειά του, να χρωστάει παντού, να τον κυνηγάει η εφορία…αλλά αδελφή δεν είναι!) δεν είναι ο «καρπαζοεισπράκτορας», μιας και ο ίδιος έχει μια κάποια εξουσία πάνω σε άλλους!
Βία από ζήλια ή φθόνο
Η εχθρότητα που ενδεχομένως να προκύπτει από τη ζήλια ή/και τον φθόνο προς ένα άτομο ή/και προς την κοινωνική του θέση ή/και τον τρόπο ζωής του ή/και την οικονομική του ευμάρεια, πιθανώς να καταλήξει σε βίαιη συμπεριφορά.
Σχόλια Proud Press: «Γιατί ο άλλος να είναι ελεύθερος, άνετος με τον εαυτό του, να απολαμβάνει τη ζωή του ασυμβίβαστα ή τουλάχιστον να δημιουργεί τις προϋποθέσεις προκειμένου να την ζει όπως εκείνος θέλει και εγώ που είμαι παραδοσιακός οικογενειάρχης και κάνω το χρέος μου στην κοινωνία, στην οικογένεια, στην πατρίδα να ζορίζομαι, να καταπιέζομαι, να μην κάνω τη ζωή που θα ήθελα να κάνω! Όχι, αφού δεν μπορώ εγώ, τότε δεν θα μπορείς ούτε κι εσύ!!! Πώς τολμάς να υποτιμάς τις θυσίες που έχω κάνει, τα όνειρά που έχω πνίξει, τις επιθυμίες που έχω καταπιέσει, προκειμένου να έχω ένα πρόσωπο στην κοινωνία; Όχι, όχι…πρέπει να μάθεις να σκύβεις το κεφάλι, διότι δεν είμαι εγώ δειλός, εγώ έχω αξιοπρέπεια…εσύ είσαι το μαύρο πρόβατο, ο ψευτοεπαναστάτης, που νομίζεις ότι έχεις και δικαιώματα, ενώ εγώ έχω μόνο υποχρεώσεις…» Πολλοί νιώθουν ακριβώς έτσι, λίγοι το παραδέχονται και ακόμα λιγότεροι το ξεστομίζουν…αλλά σχεδόν όλοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έμμεσα ή άμεσα, ξεκάθαρα ή με πλάγιους τρόπους προσπαθούν να μας το επιβάλλουν.
Αρχαϊκή «αιμοδιψία»
Βασίζεται στα βασικά ένστικτα του ανθρώπου, ο οποίος ασκώντας βία νιώθει πως είναι ζωντανός, δυνατός, πως εκείνος έχει την εξουσία και τον έλεγχο και είναι ανώτερος από όλους.
Σχόλια Proud Press: Η επιθετική συμπεριφορά, τα φαινόμενα εκφοβισμού (bullying) και γενικώς η ακραία βία, με στόχο τη σωματική βλάβη και την ψυχολογική διάλυση του θύματος, εντάσσονται στην παραπάνω κατηγορία. Τα ακριβή αίτια είναι πολυποίκιλα (μίμηση συμπεριφοράς τρίτων, κακή οικογενειακή κατάσταση, παιδικά τραύματα, στρεβλά στερεότυπα, κοινωνικές ανισότητες, κλπ). Δυστυχώς όμως είναι μία πραγματικότητα που μας περιβάλλει όλο και περισσότερο, μιας και η κοινωνία μας σε συνδυασμό με την παντελή αδιαφορία και αδράνεια της Πολιτείας δεν έχει προνοήσει ούτε για την πρόληψη αλλά ούτε και για την αντιμετώπιση τέτοιων φαινομένων. Η παιδεία και ο πολιτισμός ως κουλτούρα και φιλοσοφία απουσιάζουν εκκωφαντικά από την καθημερινότητά μας, από τις γειτονιές μας, από τους δρόμους που περπατάμε…συχνά πυκνά από τον οίκο της Δημοκρατίας, αλλά ακόμα χειρότερα… από τις σχολικές αίθουσες!!!!
Είμαστε σίγουροι ότι υπάρχουν εκατοντάδες συγγράμματα, ιδέες και φιλοσοφικές θεωρίες που αναλύουν είτε περισσότερο είτε από διαφορετική οπτική γωνία την ψυχοσύνθεση ενός ατόμου που ασκεί βία και τους παράγοντες εκείνους που ενδεχομένως να το οδηγούν προς αυτή την συμπεριφορά. Ωστόσο στόχος μας δεν είναι να βομβαρδίσουμε τον αναγνώστη με όλες αυτές τις πληροφορίες, αλλά να τον ευαισθητοποιήσουμε ως προς το θέμα της «ορατότητας» και γιατί είναι τόσο επιτακτική στις μέρες μας.
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, έχουμε τη δυνατότητα να ανατρέψουμε όλα αυτά τα ομοφοβικά/τρανσφοβικά στερεότυπα, να μιλήσουμε ανοιχτά για τους μύθους γύρω από την ομοφυλοφιλία/αμφιφυλοφιλία/διεμφυλικότητα, να αποτραβηχτούμε από το περιθώριο και να ενσωματωθούμε στο σύνολο χωρίς να χάσουμε ούτε χιλιοστό από την διαφορετικότητά μας…κανείς να μην φοβάται να είναι ο εαυτός του, γιατί όσο διαφορετικός και να είναι θα θεωρείται ισότιμος και θα απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα. Για να αποβάλλουμε όμως το «στίγμα» που μας ακολουθεί, θα πρέπει ο καθένας ξεχωριστά να κάνει το πρώτο βήμα…να αποδεχτεί τον εαυτό του και σιγά σιγά να δηλώσει την παρουσία του στο κοινωνικό του περιβάλλον. Να μεγαλώσουμε σαν κοινότητα, ώστε η φωνή μας να γίνει μετρήσιμη….διότι μόνο τότε θα λαμβάνεται υπόψιν. Όταν όλο και περισσότεροι «βγαίνουμε από την ντουλάπα» και διεκδικούμε ισονομία και σεβασμό, τότε και μόνο τότε θα βάλουμε φρένο στη διαιώνιση των διακρίσεων, στην κοινωνική περιθωριοποίηση και στον φόβο. Σίγουρα είναι δύσκολη διαδικασία, επίπονη και ενδεχομένως και επικίνδυνη. Όμως είναι ο μόνος δρόμος προς την πραγματική ελευθερία και εφόσον τον επιλέξουμε, υπάρχουν πλέον στο πλευρό μας οργανώσεις, κοινωνικές δομές και καταρτισμένο ανθρώπινο δυναμικό που μπορούν και θέλουν να μας στηρίξουν.
Ας ενώσουμε τις φωνές μας, ας γιγαντωθούμε…!!!
#Σιγά_μη_φοβηθώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου