Τί όμως ορίζουμε ως ανθρώπινο δικαίωμα και με βάση ποια κριτήρια;
Με τον όρο «ανθρώπινα δικαιώματα» έχει καθιερωθεί πλέον σήμερα να αποκαλούνται οι μορφές δικαιωμάτων που είναι συνυφασμένες και απορρέουν από αυτή καθαυτή την ανθρώπινη ιδιότητα.
Θεωρούνται θεμελιώδη δικαιώματα, τα οποία κάθε άτομο δικαιούται από τη στιγμή της γέννησής του. Είναι αναφαίρετα δικαιώματα όλων των ανθρώπων και αφορούν το δικαίωμα στη ζωή, στην ισονομία και στην ελευθερία σκέψης και έκφρασης, το δικαίωμα στην εργασία, στην κοινωνική ασφάλιση και στην παιδεία, το δικαίωμα της συμμετοχής στον πολιτισμό, το δικαίωμα στην τροφή, στην ιατρική περίθαλψη και το δικαίωμα στην παροχή στέγης. Θέτουν συγκεκριμένα πρότυπα ανθρώπινης συμπεριφοράς και αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την ύπαρξη της ειρήνης, της ευημερίας, της κοινωνικής συμβίωσης και της υγιούς ανάπτυξης της προσωπικότητας των ανθρώπων που συγκροτούν τις κοινωνίες. Αντίθετα, οι διακρίσεις, οι περιορισμοί, οι παραβιάσεις και η στέρηση της άσκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δημιουργούν κοινωνικές ανισότητες και συγκρούσεις.
Στους παρακάτω συνδέσμους μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά για τη διακήρυξη των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τόσο από τον ΟΗΕ όσο και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς και το εθνικό μας σχέδιο δράσης.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΟΗΕ
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ
ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΔΡΑΣΗΣ
Προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο εσωτερικό της ΕΕ
Τα θεμελιώδη δικαιώματα κατοχυρώνονται σε εθνικό επίπεδο από το συνταγματικό σύστημα κάθε κράτους μέλους και σε ευρωπαϊκό επίπεδο από τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ (εκδόθηκε το 2000 και είναι δεσμευτικός για τα κράτη μέλη από το 2009). Όλα τα θεσμικά όργανα της ΕΕ – η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο – έχουν τον δικό τους ρόλο στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Χάρτης περιλαμβάνει τα θεμελιώδη δικαιώματα που είναι δεσμευτικά για τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ και ισχύει για τις κυβερνήσεις των κρατών μελών, όταν αυτές εφαρμόζουν το δίκαιο της ΕΕ.
Τα άτομα που επιδιώκουν την άσκηση προσφυγής πρέπει να απευθύνονται στα δικαστήρια της χώρας τους. Μπορούν να προσφεύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ως έσχατο μέσο.
Ο Χάρτης συνάδει με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ), η οποία έχει κυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.
Το δικό μας σχόλιο είναι ότι όταν πρόκειται για οικονομικές πολιτικές - μεταρρυθμίσεις οικονομικών αγορών - μεταβολή χρηματοπιστωτικών όρων, θεσμών και εργαλείων, η Ευρώπη προτρέχει, οργανώνει, συναποφασίζει, συνδιαμορφώνει πλαίσιο και απαιτεί την πλήρη εφαρμογή των νόμων - συμφωνιών - επιμέρους βημάτων - προαπαιτούμενων κλπ. Όταν όμως το θέμα είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα και η αντιμετώπιση όλων εκείνων των καταστάσεων (σε επίπεδο εθνικό, νομικό, κοινωνικό, πληροφοριακό, πολιτισμικό, διακρατικό κλπ) που τα καταπιέζουν, όπως καταπιέζονται και οι πολίτες της, τότε η Ευρώπη προτάσσει δικαιολογίες περί άλλων προτεραιοτήτων, δυσκολία στην εναρμόνιση των εθνικών νομικών πλαισίων, αντιρρήσεις μελών-κρατών, αμφίρροπων δημοψηφισμάτων κλπ.
Και όπως μας ενημερώνει και η ILGA Europe, η Ευρώπη απέτυχε να συμφωνήσει στην υιοθέτηση συγκεκριμένων βημάτων και πολιτικών εργαλείων, προκειμένου να ενισχύσει το νομικό πλαίσιο και τις διοικητικές δομές που χρειάζονται για την καταπολέμηση των διακρίσεων και των εγκλημάτων μίσους εις βάρος των lgbtqi πολιτών της ΕΕ.
Πηγή: europa.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου