Ξανά προσφυγή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου

Η ελληνική κυβέρνηση συνεχίζει να μας αγνοεί, ζητώντας δήθεν περισσότερο χρόνο για να μελετήσει εις βάθος τον τρόπο που θα συμμορφωθεί στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, η οποία δεν επιτρέπει τον αποκλεισμό των ομόφυλων ζευγαριών από το σύμφωνο συμβίωσης. Εμείς, όμως δεν περιμένουμε άλλο, δεν έχουμε άλλο χρόνο, η ζωή μας είναι τώρα, όπως τώρα θέλουμε να είμαστε ισότιμοι στα δικαιώματα, στη διεκδίκηση της ευτυχίας, στη μόρφωση και στην νομιμοποίηση των οικογενειών μας, αφού είμαστε έτσι κι αλλιώς ισότιμοι στις υποχρεώσεις απέναντι στο νόμο και το κράτος.

Γιαυτό λοιπόν, σύμφωνα με την "Εφημερίδα των Συντακτών", έγινε δεύτερη προσφυγή ομόφυλων ζευγαριών στο ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου), με μαζική συμμετοχή αυτή τη φορά. Πιο συγκεκριμένα, η προσφυγή αυτή υπογράφεται από 162 ομόφυλα ζευγάρια (166 γυναίκες, 157 άντρες και ένα τρανς άτομο), με την οποία ζητούν να αποζημιωθούν και να καταδικαστεί η Ελλάδα όχι μόνο για παραβίαση του δικαιώματος στην ιδιωτική και οικογενειακή ζωή (άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου) και για διακρίσεις (άρθρο 14), λόγοι για τους οποίους είχε καταδικαστεί η Ελλάδα από την ευρεία σύνθεση του Δικαστηρίου τον Νοέμβριο, αλλά και για τη μη συμμόρφωση της Ελλάδας με την προηγούμενη απόφαση.

Τη νέα προσφυγή ετοίμασε το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι, με τη σημαντική συμβολή της οργάνωσης «Σύνθεση» στη συλλογή των πληρεξουσίων (οι δύο οργανώσεις είχαν υποβάλει χωριστές προσφυγές την προηγούμενη φορά, που συζητήθηκαν από κοινού στο Δικαστήριο).

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο της "Εφημερίδα των Συντακτών" εδώ.

Πολλοί διακατέχονται από δυσπιστία και απαισιοδοξία σχετικά με την έκβαση των προσπαθειών της ελληνικής lgbt κοινότητας για νομική αναγνώριση των σχέσεων των ομόφυλων ζευγαριών. Η καλύτερη απάντηση βρίσκεται στα λόγια της πρώτης προσφεύγουσας στο ΕΔΔΑ, Ελίζα Μπαρμαξίζογλου-Γκορόγια (εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ και των PoustiRiot), η οποία δήλωσε τα εξής:

«Κάποιοι θα γιορτάσουν αυτές τις ημέρες τα 40 χρόνια της μεταπολίτευσης και της αποκατάστασης για αυτούς της δημοκρατίας. Αυτοί ανήκουν αποκλειστικά στην πλειονότητα των λευκών, ετερόφυλων, ελληνόφωνων, ορθόδοξων χριστιανών, εθνοτικά Ελλήνων. Όλες και όλοι εμείς οι διαφορετικές και διαφορετικοί στο σεξουαλικό προσανατολισμό, στην ταυτότητα φύλου, στη μητρική γλώσσα, στις θρησκευτικές πεποιθήσεις (ή στην απουσία τους), στην εθνοτική ταυτότητα και στην ιθαγένεια περιμένουμε ακόμα τη μεταπολίτευση που θα οδηγήσει σε μια δημοκρατία χωρίς διακρίσεις. Μέχρι τότε θα διεκδικούμε την ισονομία με κάθε τρόπο και θα καταφεύγουμε στο ΕΔΔΑ και στους διεθνείς οργανισμούς ζητώντας και πετυχαίνοντας την καταδίκη της Ελλάδας, που σίγουρα έχει τη χειρότερη επίδοση μεταξύ των θεωρούμενων ως παραδοσιακών δημοκρατιών σε καταδίκες για παραβιάσεις των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Δεν υπάρχει δημοκρατία αλλά θεσμοποιημένη ομοερωτοφοβία σε μια χώρα που, π.χ., τιμωρεί τα φιλιά ομόφυλων ζευγαριών και ανέχεται την ομοερωτοφοβία στην τηλεόραση. Δεν είναι κράτος δικαίου αυτό που δίνει εντολή στις νομικές συμβούλους του να περιφρονούν την απόφαση του ΕΔΔΑ για το σύμφωνο συμβίωσης και να εμπαίζουν το Συμβούλιο της Ευρώπης αρνούμενο τη συμμόρφωσή του. Οποιοσδήποτε συνδυασμός φύλων συναινούντων ενηλίκων πρέπει να έχει δικαίωμα στη συμβίωση, στην οικογενειακή ζωή και στην παιδοθεσία, έχει δικαίωμα να απαιτεί να αναγνωρίζονται και να προστατεύονται από το κράτος. Όσο η έμφυλη κανονικότητα επιχειρεί να μας οριοθετήσει, εμείς θα σπάμε σε κάθε κατεύθυνση. Όσο η Ελλάδα θεωρεί τους/τις συντρόφους και τα παιδιά μας αόρατα, εμείς θα αντικαθιστούμε τις λευκές σημαίες με πολύχρωμες. Δεν κρυβόμαστε. Δεν σιωπάμε. Δεν απολογούμαστε.»   

Εμείς να συμπληρώσουμε ότι θα προσφεύγουμε ξανά και ξανά, μέχρι να βαρεθούνε να μας βλέπουν μπροστά τους και να ψηφίσουν την κατάλληλη τροπολογία, ώστε να απαλλαγούν από την παρουσίας μας (νομίζουν! ;ο) ).