13/5/15

Συγχαρητήρια στην Κύπρο!!!!!

Διαβάσαμε τα καταπληκτικά νέα για την απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Κύπρου υπέρ του συμφώνου συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια και ανυπομονούμε για παρόμοιες αποφάσεις και για την Ελλάδα.

Ο υπουργός Εσωτερικών, Σωκράτης Χάσικος, δήλωσε ότι «με το νομοσχέδιο, ρυθμίζονται όλοι οι όροι και τα έννομα αποτελέσματα της συμβίωσης, τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη λήξη της». Επίσης, περιλαμβάνει διατάξεις αναφορικά με «τη ρύθμιση ζητημάτων που αφορούν στην ιδιότητα των παιδιών».

Τα ερωτήματα που προκύπτουν εύλογα από μέρους μας είναι τα εξής:

  • Πόσο ακόμα χρόνο χρειάζεται η ελληνική Πολιτεία, προκειμένου να προετοιμαστεί για τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου, την στιγμή που υπάρχουν έτοιμοι νόμοι, ψηφισμένοι και επικαιροποιημένοι, από τα κοινοβούλια των υπόλοιπων κρατών-μελών της Ευρώπης;

  • Γιατί κάποια κοινοβούλια αναγνωρίζουν την ανάγκη ρύθμισης του νομικού πλαισίου των lgbtqi οικογενειών, ενώ κάποια άλλα την ανάγκη αυτή τη θεωρούν από αστειότητα έως και "προπαγάνδα"; Ποιες είναι εκείνες οι παράμετροι που επηρεάζουν την κρίση αυτών των ανθρώπων ή/και λαών, ώστε οι μεν να θεωρούν τα lgbtqi δικαιώματα συνυφασμένα της ισονομίας και της ισοπολιτείας και οι δε, αν όχι αξιόποινα, τουλάχιστον παράδειγμα ηθικής και κοινωνικής κατάπτωσης; 
  • Ποιος και με τι κριτήρια έχει το δικαίωμα να αποφασίζει τι θεωρείται ανθρώπινο δικαίωμα και τι όχι; Είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα διαπραγματεύσιμα ή άμεσα απαιτητά και εφαρμοστέα;

  • Γιατί είναι τόσο δύσκολο να επικυρώσουμε το αυτονόητο; Η Δημοκρατία ισχύει και πρέπει να ισχύει σε όλες τις κοινωνικές εκφάνσεις, χωρίς εκπτώσεις και διακρίσεις...διαφορετικά δεν είναι Δημοκρατία, αλλά Τυραννία. 
Οι αντιδράσεις της Εκκλησίας Κύπρου ήταν αρκετά ήπιες, αφού ο Μητροπολίτης Χρυσόστομος ανέφερε πως «η Εκκλησία ούτε συναινεί, ούτε συγχαίρει την απόφαση του υπουργικού για το σύμφωνο συμβίωσης αλλά ούτε και θα το πολεμήσει». Ο λόγος του Μητροπολίτη δεν διαθέτει κανένα επικριτικό ύφος και σίγουρα δεν διαχέει το μίσος και τον ρατσισμό, σε αντίθεση με τον λόγο ορισμένων γνωστών Ελλήνων ιερωμένων περί "θανάσιμου αμαρτήματος" και "ανωμαλίας".

Ωστόσο, ζήτησε από τη Βουλή να προσέξει τις δικλείδες ασφαλείας για το θέμα των υιοθεσιών καθώς, δεν πιστεύει πως τέτοια ζευγάρια μπορούν να βγάλουν υγιή παιδιά στην κοινωνία.

Αναρωτιόμαστε που στηρίζει ο σεβαστός Μητροπολίτης το επιχείρημα περί υγείας των παιδιών των ομόφυλων ζευγαριών. Υπάρχει σχετική επιστημονική έρευνα που να το επιβεβαιώνει; Τα μεγαλύτερα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας (βλέπε Παγκόσμιοι Πόλεμοι, Σταυροφορίες, Ιερά Εξέταση κλπ) έχουν σχεδιαστεί και υλοποιηθεί από παιδιά της αγίας παραδοσιακής, καθαρά ετεροφυλοφιλικής οικογένειας. Αυτά τα παιδιά δηλαδή ήταν υγιή ψυχικά; Τα σημερινά παιδιά μαστίζονται από πολυάριθμα ψυχολογικά προβλήματα και αυτό διαφαίνεται μέσα από την έξαρση του σχολικού εκφοβισμού. Είναι όλα τους παιδιά ομόφυλων ζευγαριών; Δεν θα ήταν χρήσιμο οι ιερείς να μιλήσουν για τον ρατσισμό στο ποίμνιο (και την ψυχοσωματική βία που ασκεί στα θύματα) και να το προτρέπουν να θέσει σε εφαρμογή το "αγαπάτε αλλήλους" και όχι μόνο την πάρτη μας, άντε και τον στενό οικογενειακό μας κύκλο, ώστε τα lgbtqi άτομα να μπορούν να απολαύσουν τη ζωή τους χωρίς την ομοφοβία/τρανσφοβία των άλλων κι επομένως με άρτια ψυχοσωματική ακεραιότητα;

Το έχουμε πει 1 εκατομμύριο φορές και θα συνεχίσουμε να το λέμε μέχρι λιποθυμίας. Όλα τα δημόσια πρόσωπα, ιδίως εκείνα που εκπέμπουν κάποιο κύρος και επηρεάζουν τους άλλους, θα πρέπει να προσέχουν τον λόγο τους, όταν αναφέρονται σε ευαίσθητα κοινωνικά θέματα, διότι οι προκαταλήψεις, η άγνοια, η ημιμάθεια και ο κακοποιητικός λόγος στιγματίζουν κοινωνικά, ποδοπατούν αξιοπρέπεια και δικαιώματα, πληγώνουν και απειλούν την σωματική και ψυχική ακεραιότητα των ατόμων, προτρέπουν άλλους στη χρήση κακοποιητικού λόγου και ορισμένες φορές και στη βία. Ο καθένας φυσικά έχει δικαίωμα να έχει την άποψή του και να την εκφράζει. Ωστόσο, κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα θα πρέπει να μάθουμε ότι ο λόγος μας και η συμπεριφορά μας έχουν συνέπειες, οι οποίες ενδεχομένως να είναι ολέθριες για κάποιους συνανθρώπους μας.

Επομένως, όταν μιλάμε δημόσια για συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες, καλό θα ήταν τα επιχειρήματά μας ενάντια ή υπέρ τους να είναι τεκμηριωμένα και ο λόγος μας να μην στηρίζεται σε λέξεις και χαρακτηρισμούς που ενισχύουν τον ρατσισμό και τη βία εις βάρος τους. Διαφορετικά...καλύτερα να μην μιλάμε καθόλου (δημόσια).



Πηγή: euro2day.gr







Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου