Κατήγγειλέ το!

Ζούμε πλέον σε μια εποχή όπου τα βίαια ομοφοβικά περιστατικά αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, γεγονός το οποίο, είτε το έχουμε συνειδητοποιήσει είτε όχι, μας στοχοποιεί άμεσα με τον πιο αναπάντεχο τρόπο.

Είναι αρκετοί εκείνοι οι οποίοι εθελοτυφλούν και δεν αναγνωρίζουν τον εαυτό τους ως υποψήφιο θύμα, πιστεύοντας πως δεν προκαλούν με οποιονδήποτε τρόπο τους θύτες τους. Στην ουσία όμως, με αυτή τους τη στάση, δικαιολογούν τη βία που υφίστανται οι συνάνθρωποί τους, ενώ ταυτοχρόνως ενοχοποιούν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό, απορρίπτοντας τον ίδιο τους τον εαυτό ως ομοφυλόφιλο, λεσβία, αμφισεξουαλικό ή transgender άτομο.

Είναι εκατοντάδες χιλιάδες οι επιστημονικές μελέτες που αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος που δεν αγαπά, δεν σέβεται και δεν αποδέχεται τον εαυτό του είναι καταδικασμένος να ζει δυστυχισμένος, μίζερος, συχνά υποστηριζόμενος από ψυχιατρική παρακολούθηση, μιας και η κατάθλιψη γίνεται σχεδόν μοναδικός του σύντροφός, ενώ τις περισσότερες φορές αποδέχεται τη μοίρα του θύματος, διότι πιστεύει πως του αξίζει η τιμωρία, αλλά ενίοτε επιλέγει και τη μοίρα του θύτη, αντιδρώντας πολλές φορές με βίαιο τρόπο στην περιθωριοποίηση που έχει ο ίδιος επιβάλλει στον εαυτό του, διότι πιστεύει ότι και οι άλλοι δεν τον αγαπούν και δεν τον αποδέχονται.

Η βία και ο παραλογισμός των υποστηρικτών της δεν έχουν όρια. Στόχος τους είναι οι άλλοι… ΕΜΕΙΣ!! Η στρατηγική των «χαμηλών τόνων» και του «low profile» ενδεχομένως να χρησιμεύσει κάποια στιγμή, ώστε να αποφύγουμε μία ομοφοβική επίθεση. Πρέπει όμως να έχουμε υπόψιν μας ότι δεν θα μας σώζει πάντα, μιας και η αφορμή μπορεί να μην είμαστε εμείς οι ίδιοι, αλλά οι φίλοι μας, η παρέα μας, τα στέκια που συχνάζουμε, ένα φυλλάδιο στα χέρια μας, μία θεατρική παράσταση που παρακολουθήσαμε…και η λίστα δεν έχει τελειωμό.

Λύση δεν είναι η διαγραφή των φίλων μας, η αλλαγή της γκαρναταρόμπας μας και τέλοσπάντων η ομογενοποίηση της συμπεριφοράς μας σύμφωνα με τα straight στερεότυπα. Ο φόβος είναι ο απώτερος στόχος τους και αυτό ακριβώς πετυχαίνουν, όταν εμείς επιλέγουμε να κρυβόμαστε, να σιωπούμε, να μην αντιδρούμε. Σίγουρα είναι δύσκολο κανείς, έχοντας πέσει θύμα ομοφοβικής επίθεσης, να βρει το κουράγιο και το ψυχικό σθένος να το καταγγείλει. Ειδικά όταν η αστυνομία με τη συμπεριφορά της αποθαρρύνει τα θύματα, ενώ οι τραμπουκισμοί και οι απειλές για τη ζωή τους δεν αποκλείονται ως μέθοδοι εκφοβισμού από διάφορους «συμμορίτες». Ο φόβος μας είναι απόλυτα λογικός.

Ωστόσο, πόσα μπορούμε να ανεχτούμε εξαιτίας αυτού του φόβου; Ποια είναι τα όριά μας ως θύματα; Ποια είναι τα όρια του θύτη, «ασελγώντας» πάνω στο σώμα και την ψυχή μας; Εντάξει, εμείς ίσως δεν έχουμε καμία όρεξη να εμπλακούμε περεταίρω…κι αν μεθαύριο χτυπήσουν τον/την σύντροφο ή το παιδί μας; Υπάρχουν όρια κι αν ναι, ποια είναι αυτά; Υπάρχει λογική;

Η απάντηση στα παραπάνω ερωτήματα είναι …ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ ΤΟ!

Με την καταγγελία σου:

·         βοηθάς και τα υπόλοιπα θύματα ομοφοβικών επιθέσεων να βρουν το κουράγιο να το καταγγείλουν,

·         βοηθάς τα LGBT άτομα να ξεφύγουν από την ψυχολογία του θύματος και να ξεπεράσουν το φόβο τους, ώστε αύριο όλοι μαζί να αντισταθούμε στον παραλογισμό της βίας και των θιασωτών της (η ισχύς εν τη ενώσει),

·         σηκώνεις ανάστημα στους διάφορους τραμπούκους, απαιτώντας από το Νόμο να τους επιβάλλει τα όρια μιας δημοκρατικής κοινωνίας, η οποία δεν ανέχεται την παραβίαση της ελευθερίας των πολιτών της ,

·         συμβάλλεις στην καταγραφή των επιθέσεων ως επίσημα περιστατικά, πράγμα το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως σημαντικό στοιχείο για την προώθηση της κατάλληλης νομοθεσίας για την προστασία της σωματικής ακεραιότητας και των δικαιωμάτων των LGBT ατόμων,

·         συντελείς στην αρτιότερη ενημέρωση της κοινωνίας, ως προς το πρόσωπο και την ταυτότητα των δραστών, προκειμένου να αποδοκιμάσει τις μεθόδους τους και να άρει την οποιαδήποτε ανοχή στις πρακτικές τους,

·         συμβάλλεις στην ενθάρρυνση της Πολιτείας για υπεύθυνη ενασχόληση με τα LGBT θέματα και την αποτελεσματική πάταξη του φαινομένου της ομοφοβικής βίας, μέσω της εισαγωγής του απαραίτητου νομοθετικού πλαισίου, καθώς και των κατάλληλων εκπαιδευτικών εργαλείων, ώστε να καλλιεργηθεί η κουλτούρα αποδοχής της διαφορετικότητας των ανθρώπων, θέτοντας με αυτόν τον τρόπο τις βάσεις για ένα καλύτερο μέλλον  τόσο για τους ίδιους όσο και για τη νέα γενιά.

Είναι γεγονός ότι πολλά θύματα, τα οποία δεν προέβησαν στις απαραίτητες ενέργειες ή αποθαρρύνθηκαν από το περιβάλλον τους να καταγγείλουν την επίθεση εναντίων τους, τώρα πλέον μετανιώνουν και μιλούν ανοιχτά υπέρ της καταπολέμησης του φαινομένου μέσω της δημοσιοποίησης του περιστατικών.

Είτε είσαι θύμα είτε μάρτυρας σε επίθεση κατά LGBT ατόμων, είτε straight είτε gay, βάλε εσύ ένα STOP στην ομοφοβική βία…ΚΑΤΗΓΓΕΙΛΕ ΤΟ!