Ένα πολύ ωραίο άρθρο της Άννας Γκιουλέκα στο one-europe.info μας μαθαίνει για το τι συνήθως κρύβεται πίσω από τις λέξεις που χρησιμοποιούν οι Αρχές στις δημόσιες δηλώσεις τους, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα τόσο τον ρατσιστικό νόμο της Ρωσίας, τον οποίο και βάφτισαν "gay προπαγάνδα", όσο και τις "με το έτσι θέλω" καθημερινές προσαγωγές τρανς στη Θεσσαλονίκη με το άλλοθι της προστασίας του πολίτη.
Πιο συγκεκριμένα, η αρθρογράφος μας επεξηγεί πως καταφέρνουν κάποιοι να χωρίζουν την κοινωνία σε στρατόπεδα, ΕΜΑΣ (τους καλούς, τους εργατικούς και τους άξιους) και ΑΥΤΟΥΣ (τους άχρηστους, τους τεμπέληδες, τους περίεργους και τους επικίνδυνους), πως να χειραγωγούν την κοινή γνώμη, προωθώντας τα ρατσιστικά τους ιδεολογήματα, παίζοντας με τις λέξεις και διαχέοντας τον φόβο και την μισαλλοδοξία, προσδίδοντας αρνητικές έννοιες (προπαγάνδα) στο δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης ή υποσκάπτοντας θετικές (προστασία, ευάλωτες ομάδες) με το να τις συνδέουν με την απειλή και την ανάγκη περιχαράκωσης (μαντρώματος θα λέγαμε εμείς).
Διαβάστε εδώ το ολόκληρο το άρθρο.
Πιο συγκεκριμένα, η αρθρογράφος μας επεξηγεί πως καταφέρνουν κάποιοι να χωρίζουν την κοινωνία σε στρατόπεδα, ΕΜΑΣ (τους καλούς, τους εργατικούς και τους άξιους) και ΑΥΤΟΥΣ (τους άχρηστους, τους τεμπέληδες, τους περίεργους και τους επικίνδυνους), πως να χειραγωγούν την κοινή γνώμη, προωθώντας τα ρατσιστικά τους ιδεολογήματα, παίζοντας με τις λέξεις και διαχέοντας τον φόβο και την μισαλλοδοξία, προσδίδοντας αρνητικές έννοιες (προπαγάνδα) στο δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης ή υποσκάπτοντας θετικές (προστασία, ευάλωτες ομάδες) με το να τις συνδέουν με την απειλή και την ανάγκη περιχαράκωσης (μαντρώματος θα λέγαμε εμείς).
Διαβάστε εδώ το ολόκληρο το άρθρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου